افشین ابراهیمی، مدیر پایگاه میراث جهانی پاسارگاد با اعلام این خبر گفت: صفه تل تخت را باید جزء اولین نمونه های صفه سازی در دوره هخامنشی دانست. در این روش با به کارگیری بلوک هایی در ابعاد بزرگ بر فراز تپه، اقدام به ساخت سکویی سترگ شده که علاوه بر ایجاد سازه ای با هیبت، خود به عنوان شالوده سازه های بالادستی مورد استفاده قرار می گرفته است. صفه تل تخت البته بر اثر گذر زمان و تحت تاثیر عوامل محیطی و انسانی در خیلی از قسمت ها دچار تخریب و فروپاشی شده است، هرچند همچنان شکوه و عظمت گذشته خود را به رخ می کشد. هم در سال های گذشته و هم اخیراً اقدامات حفاظتی درخوری بر فراز صفه انجام گرفته است، لیکن ساماندهی و استحکام بخشی جداره های سنگی آسیب دیده، فرایندی بسیار مهم نشان می دهد که برنامه ریزی ویژه ای را می طلبد. عجالتاً تا فراهم شدن شرایط لازم برای چنین مداخله ای که هر چه پیش می رویم اضطرار خود را بیشتر نمایان می سازد، می طلبد نسبت به ساماندهی و بازچینی تعدادی از بلوک های سنگی که در وضعیت نامناسبی قرار دارند، اهتمام ورزید. بررسی های میدانی، ضرورت انجام چنین اقدامی را حداقل در پنج نقطه از صفه تل تخت مسجل نموده است. بر این اساس محل اصلی هر بلوک از روی ابعاد بلوک های ردیف های هم جوار مشخص گردیده و پس از پاکسازی فضای مورد نظر، چنانچه بلوک های ردیف زیرین توان تحمل بار وارده را داشته باشند، بلوک آوار شده بدون هر گونه دخالتی در جای خود قرار می گیرد. در مواردی هم که بلوک های زیرین دچار آسیب های مختصری باشند، با بکارگیری ملات آهکی (که از اختلاط درصد مناسبی از آهک هیدراته، ماسه بادی و پودر سنگ ساخته شده است) و قطعات کوچکتر سنگ های همنوع (که پیشتر جمع آوری گردیده و در محل هایی موسوم به باغچه سنگ نگهداری می شوند)، اقدام به استحکام بخشی آنها می گردد تا بتوان بلوک آواری را با اطمینان در جای خود قرار داد. برای جابجایی این بلوک ها که عموما وزن هایی بین 2 تا 5 تن دارند، با استفاده از لوله های داربست و جرثقیل دستی ده تنی، اقدام به ساخت بالابر در ابعاد و اندازه دلخواه گردیده است. این مرحله از اقدامات ساماندهی در صفه تل تخت، از ابتدای اردیبهشت ماه سال جاری آغاز گردیده و پیش بینی می شود تا پایان خرداد ماه به طول انجامد.