به گفته افشین ابراهیمی، مدیر پایگاه میراث جهانی پاسارگاد؛ هدایت با قاعده بازدیدکنندگان در اماکن تاریخی، خاصه محوطه هایی نظیر پاسارگاد که دارای وسعت زیاد و تعداد پرشمار مراجعه کننده هستند، همواره از دغدغه های اصلی متولیان حفاظت بوده است. بخشی از این دغدغه ریشه در جوهره فرهنگی و تربیتی بازدیدکنندگان و بخشی دیگر ریشه در زیرساخت های گردشگری دارد. جدا از چالش های فرهنگی / تربیتی که در این گفتار مجالی برای پرداختن به آن نیست، برخورداری از زیرساخت مناسب این امکان را فراهم می سازد تا گردشگر بدون سردرگمی و اتلاف وقت، بازدیدی امن و مفید را تجربه کند و آثار نیز در معرض آسیب های احتمالی کمتری قرار گیرند. در مجموعه میراث جهانی پاسارگاد هر چند مسیرهای دسترسی وضعیت قابل قبولی را نشان می دهند اما همچنان می توان شرایط بهتری را برای مجموعه رقم زد. مسیر سنگفرش ایجاد شده از ورودی مجموعه تا آرامگاه کوروش (سال 1398) با ویژگی های ممتاز بصری و کارکردی خود که آن را به محوری فاخر بدل کرده است به قدر کفایت، رضایت هر بازدید کننده ای را بر می انگیزد. پلکان تازه تاسیس تل تخت، گردشگران را با فراغ بال به فراز صفه و بام پاسارگاد رهنمون می سازد تا از مشاهده دشت مسحور شوند. در مورد برج سنگی، کاخ ها، آبراهه ها و دیگر تاسیسات نیز شرایط دسترسی تا حدود زیادی مساعد و مطلوب است که البته نباید به این سطح قناعت کرد. در این بین مسیر آسفالته حد فاصل آرامگاه کوروش تا تل تخت هر چند از دهه های گذشته تاکنون محور اصلی ارتباطی مجموعه بوده و گره از بار ترافیکی محوطه گشوده است، اما به شکل گزیرناپذیری به اصلاح و ساماندهی نیاز دارد. این مهم پیشتر نیز در شورای فنی و شورای راهبردی پایگاه مطرح و ضرورت آن به تایید رسیده است. در اواخر سال 1399 با اختصاص اعتبار استانی برای تقویت زیرساخت های گردشگری پاسارگاد، این فرصت فراهم آمد تا در نخستین گام، پروژه ساماندهی و مناسب سازی مسیر بازدید حد فاصل آرامگاه کوروش تا بنای کاروانسرا اجرایی گردد. در این مرحله نسبت به احداث مسیری به پهنای تقریبی دو و نیم متر از ورودی صفه آرامگاه تا ورودی کاروانسرا و از آنجا تا مسیر آسفالته فعلی با استفاده از کف پوش های بتنی اقدام خواهد شد. با نهایی شدن مطالعات طرح و تکمیل نقشه های عملیاتی، مقرر است این پروژه از نیمه آذر ماه آغاز گردد و پیش از فرا رسیدن نوروز به بهره برداری برسد. مراحل بعدی پروژه بهسازی مسیر اصلی ارتباطی مجموعه، بسته به تخصیص اعتبار از حوالی کاروانسرا تا تل تخت را در بر خواهد گرفت و مشتمل بر دو حرکت کلی است. نخست: لبه گذاری و اصلاح وضعیت کنونی راه آسفالتی و دوم: پیاده رو سازی به پهنای تقریبی سه متر با استفاده از کف پوش های بتنی در حاشیه مسیر آسفالتی برای تردد امن و آسوده افرادی که به هر دلیل تمایلی به استفاده از ماشین های برقی ندارند. با انجام این پروژه، طولانی ترین محور ارتباطی مجموعه (به طول تقریبی 2200 متر) که جنوب و شمال محوطه را به یکدیگر متصل می سازد، به شکل زیبنده ای سامان خواهد گرفت.