دوره های آموزشی برگزار شده در موسسه عالی حفاظت و مرمت رم ـ ایتالیا شامل دو دوره با سرفصل های ذیل بود:

ـ دوره آموزشی تاثیرات آلودگی محیطی بر روی آثار هنری در فضای باز (9-13 ژانویه 2017) با سرفصل های آموزشی شامل: آلودگی های اولیه و ثانویه، اثرات آن بر روی سطوح، تاثیرات متقابل آلودگی ـ مواد بر روی هم و مشکلات انجام عملیات مرمت بر روی آثار هنری که در فضای باز قرار دارند.

ـ دوره آموزشی روش و اجرای سیستم اطلاعات جغرافیایی و نقشه بحران جهت حفاظت از میراث فرهنگی، (27-16 ژانویه 2017) با سرفصل های آموزشی شامل: جنبه های متدولوژیک نقشه خطرپذیری، شناخت و طبقه بندی خطرات ارضی، مفهوم آسیب پذیری و جدول نقشه خطرپذیری.

دوره اول: تأثیرات آلودگی محیطی بر روی آثار هنری ای که در فضای باز قرار دارند

مدت این دوره از 9 تا 13 ژانویه 2017 به مدت یک هفته و ناظر علمی این دوره خانم دکتر آناماریا جاوانولی و مترجم خانم گلنار شاهسوار حقیقی بود. در این دوره به معرفی آلودگی­های اولیه و ثانویه، اثرات آنها بر روی سطوح و اثرات متقابل آلودگی مواد بر روی هم، استراتژی هایی برای ارزیابی صدمات آلودگی بر روی سطوح آثار فرهنگی، اختلال عملکرد معماری، مشکلات انجام عملیات بر روی آثار هنری و مشکلات اجرایی عملیات بر روی بدنه آثاری که در فضای باز قرار دارند و دسته بندی صدمات پرداخته شد.

 نتایج حاصل از تحقیقات انجام شده در این زمینه حاکی از آن است که در قرن اخیر، تخریب و صدمات آثاری که در فضای باز قرار دارند، نتیجه آلودگی هوا است. در این دوره اطلاعات تئوری لازم جهت مطالعه و تحقیق در مورد پدیده های مخرب و تاثیرات آلودگی هوا روی سطوح، داده شد. در ادامه مباحث "کنترل آلودگی" و تشخیص آن جهت کاهش خطر ضربه و صدمه به سطوح بررسی شد.

دوره دوم: روش اجرای سیستم اطلاعات جغرافیایی "نقشه خطر پذیری" جهت حفاظت از میراث فرهنگی

مدت دوره سیستم اطلاعات جغرافیایی "نقشه خطر پذیری" از 16 تا 27 ژانویه 2017 به مدت 2 هفته بود. ناظر علمی این دوره آقای دکتر کارلو ککچه و مترجم خانم گلنار شاهسوار حقیقی بود. کلاس های تئوری روی مبحث ریسک به عنوان معیاری برای شناسایی خطر ارضی، تابعی که مقدار خشونت بالقوه محیطی و اراضی را بدون در نظر گرفتن حضور یا عدم حضور آثار تاریخی و میزان آسیب پذیری شان به ما نشان می­دهد، متمرکز بود. در این دوره ارائه سطح ریسک از طریق استفاده از تکنولوژی سیستم اطلاعات جغرافیایی که در حال حاضر مناسب­ترین روش است، آموزش داده شد. این روش امکان مشاهده و آنالیز پدیده­ ها را روی نقشه فراهم می­کند و به صورت دقیق­تر اجازه تولید با قابلیت به­روز شدن از ریسک برای آثار فرهنگی را فراهم می­کند.